On także, podobnie do innych już opisywanych twórców, swoje projektowanie rozpoczynał od dojrzałego neorenesansu (kamienice przy ul. Mickiewicza 18, ul. Żeromskiego 10), neobaroku z elementami neorenesansu, by następnie przejść w stronę secesji z elementami neorenesansu (budynek przy ul. Korfantego 37), modernizmu z elementami neorenesansu (kamienica przy ul. Dworcowej 20 z 1899 r., gdzie zastosował wielki porządek pomiędzy drugą i trzecią kondygnacją oraz płaskie dekoracje pod oknami), później secesji z elementami modernizmu.
Nie stronił jednak także od innych historyzmów i równie chętnie (i umiejętnie) wykorzystywał neogotyk, neobarok (obiekty neobarokowo-neorenesansowe znajdują się przy ul. Jagiellońskiej 3 i przy ul. Mickiewicza 20), a także tworzył realizacje eklektyczne (cała pierzeja kamienic przy pl. Sikorskiego: 2, 4, 6, 8).
W mojej ocenie jego wyjątkowym dziełem jest neobarokowa kamienica przy ul. Dworcowej 24 z lat 1894-1895. W projekcie wyraźnie widać, iż kamienica została zaprojektowana przede wszystkim pod działalność użytkową, o czym świadczą m.in. duże, półkoliste okna sięgające od podłogi po sufit doświetlające wnętrza pierwszego piętra. Tutaj znajdowało się atelier fotograficzne „Germania”.
Jeśli chodzi o budynki, co do których autorstwa można mieć wątpliwość, to kamienice przy ulicy Chrobrego: 10 14, 14a i 18 w stylu neorenesansu. Dodam, że niemal identyczny budynek, co te z ul. Chrobrego, mieści się przy ul. Katowickiej 149 w Chorzowie. Podobny problem z autorstwem istnieje w przypadku kamienicy przy ul. Szkolnej 5 z 1907 r. zaprojektowanej w stylu secesyjno-modernistycznym. Tłem jest tutaj biała klinkierowa cegła, na której wokół okien architekt zastosował płaskie tynkowane płaszczyzny. Jego też może być budynek narożny przy ulicach Moniuszki 1 i Powstańców Warszawskich. To monumentalna realizacja neorenesansowa z bogato zdobionym piano nobile w formie otworów okiennych flankowanych przez półkolumny z dekoracją podtrzymującą tympanony z opracowaniem rzeźbiarskim wewnątrz.
Źródło fotografii: fotopolska, własne
Koloryzacja: Color Revive
Źródło: Helena Jadwiszczok-Molencka, Budowniczowie i fundatorzy architektury dawnego Bytomia
Komentarze